Een interessant artikel in de Volkskrant beschrijft hoe de waterschappen ervoor zorgen dat rivieren, door bijvoorbeeld het ophogen van dijken, zo stromen dat wij er niet bewust van zijn wat er allemaal gedaan wordt om ons land leefbaar te houden.
Door natuurlijke dammen te plaatsen, zorgt het waterpeil ervoor dat het waterafvoer vertraagd verloopt. Hierdoor kan het water infiltreren in de grond om het waterpeil op de juiste stand te houden zodat boeren niet al te veel zorgen hebben over hun teelt.
Zo’n droge zomer als afgelopen jaar heeft nog lang gevolgen gehad. En daarom zijn waterschappen er nog bewuster van dat het afvoeren of vasthouden van water, van cruciaal belang is voor onze leefbaarheid. Maar er is nog een hele weg te gaan. De steden hebben nog veel slagen te maken in het juist vasthouden of afvoeren van water.
Op dit moment loopt er bij een hevige regenbui nog steeds teveel water direct af door ons rioolsysteem. Vooral in de zomer speelt dit probleem en heeft juist de stad dit water nodig ter verkoeling van de stad door natuurlijke verdamping.
De vele vraagstukken die nu bij mij opdwarrelen zijn een uitdaging. De compacte stad; de stad moet niet teveel in het landschap uitdijen en een balans tussen steen en groen behouden. Ik denk dan vaak aan de visie van Robbert & Rudolf Das (De Gebroeders Das) die heel duidelijk zagen dat alleen een balans tussen steen en groen de stad gezond houdt. Dit is nu onze uitdaging en de waterschappen hebben daarin een heel belangrijke rol.
